Licht,

Aan de horizon schijnt een licht,
Heel klein maar recht in mijn gezicht,
Het weet van geen wijken,
Het blijft maar naar mij kijken.

Hoe ver ben ik verdwaald,
De liefde van Allah is een zwak verhaal,
Maar moet daar toch steeds aan denken,
In al die donkere momenten.

Tranen heb ik van verdriet,
Sinds de dag dat ik Allah verliet,
Alleen realiseerde ik mij dat niet,
Het gaf mij een hoop verdriet.

Toen was er die ene vriend,
Die zei kom broeder en kniel,
Tranen van blijdschap kwamen over mij heen,
Ik voelde mij niet meer alleen.

Het kleine lichtje aan de horizon,
Verlicht mijn hart, nu ik Allah weer vond,
Straalt zo dat een ieder het ziet,
Ja, Allah vergat mij niet.