woensdag, januari 31, 2007

Stil verdriet,

Stil verdriet naar het land vanwaar ik kwam,
Als ik denk hoe ik hier aan kwam,
Vol hoop en levenslust,
Ik heb de aarde hier gekust.

Maar mijn land vergeet ik niet,
Het doet me heel veel verdriet,
Al die herinneringen van weleer,
Tranen vloeien elke keer.

Ik bid dan troosteloos tot Allah,
En maak doeĆ” voor allen in mijn land,
Mijn familie waar ik zo naar verlang,
Het maakt me af en toe ook heel bang.

Stil verdriet voor allen die ik mis,
Ik zie hier geen enkele gelijkenis,
De moskee in de straat,
En de azaan voor je bidden gaat.

O Allah help mij met mijn verdriet van vandaag,
Die ik eenzaam in mij draag,
Laat mijn hart niet langer huilen,
En laat me meer van U getuigen.

Ik hoop Allah dat ik mijn dierbaren spoedig zie,
Ik ben nog zo jong, geef me dat plezier,
Zodat mijn verdriet dat in mij leeft,
Mag verdwijnen en mijn hart weer vreugde geeft.