Haat en liefde,

Soms haat ik het leven,
Door zoveel ellende omgeven,
Maar dan denk ik dat ik dankbaar moet zijn,
Dat Allah dit voor mij heeft voorbereidt.

Dan denk ik dat ik meer voor mijn medemens moet betekenen,
En meer vrije tijd in hen moet steken,
Hen wat meer moet geven van mijn luxe leven,
Ja, dan zal ik mijn doel in dit leven niet voorbij streven.

Daarom ben ik Allah zo dankbaar dat ik hier in vrede leven mag,
Al weet ik dat de sjeitan hier heel sterk naar me lacht,
Maar weet ook door wat ik voor een ander doe,
Dat de sjeitan ineen zakt recht op zijn smoel.

Dan merk ik dat de liefde die er onder ons is,
Van heel grote betekenis is,
Waar een ieder veel van kan leren,
En zo ook leert om liefde aan een mindere door te geven.

En als ik niets meer heb om te geven,
Dan kniel ik neder om Allah te smeken,
Om de moslims omringd door geweld in bescherming te nemen,
En hen ook een beetje vreugde in het leven mag geven.