Mijn Qoraan,

Je staat daar maar boven op de kast,
Het is niet meer zoals vroeger toen ik je nog las,
Als je ouder wordt, wordt het anders,
Door ziektes veranderen je gedachten.

Gelukkig komt er af en toe een broeder,
Die leest mij dan voor zo ik hem las vroeger,
Dat maakt mijn dag weer helemaal goed,
En dan zeg ik weer wat is het een goed boek.

Ik zou je niet graag willen missen,
En al helemaal niet uit mijn hoofd willen wissen.
Dat lijkt mij het ergste wat er bestaat,
Als de Qoraan mijn geheugen verlaat.

Ik hoop dat Allah mij daarvoor wil beschermen,
En over mij wil ontfermen,
Tot dat de dood van mijn leven scheidt,
En ik de Qoraan in mijn handen mag hebben als ik overlijdt.