Da'wah een waar gebeurd verhaal - Zelf mee gemaakt.

Ik herinner mij bij het schrijven van dit bovenstaand gedicht een verhaal, van hoe belangrijk het is om Da'wah te geven , en wilde dit met jullie delen.

Het is nu ongeveer 18 jaar geleden, ik was 1 jaar Moslim en was op een middag bij een vriend.
Ze leefden een goed Islamitisch leven en de kinderen kregen die opvoeding ook.
En die vriend had een zoontje, zijn naam is Mohammed.

Mohammed was 4 jaar oud en ging in Meppel naar de kleuter school.
In de pauze kregen ze een glaasje melk te drinken en Mohammed zei: Bismillaah, en hij zei: tegen de andere kinderen, die geen Moslim waren, als jullie drinken moeten jullie Bismillaah zeggen, en na van loop van tijd zeiden de kinderen allemaal Bismillaah.

De juffrouw die les gaf aan de kinderen die vroeg aan Mohammed "Waarom moeten zij Bismillaah zeggen "zij kende het woord ook al .
En Mohammed zei "als je dat niet zegt dan drinkt er een hele boze man met je mee " , Mohammed 4 jaar gaf zijn kennis door aan een hele klas met kinderen en de jufrouw .

De juffrouw was nieuwsgierig geworden en maakte een afspraak met de ouders van Mohammed, en er volgden een reeks van bezoekingen en de juffrouw bekeerde zich tot de Islaam.

Kleine Mohammed gaf Da'wah , misschien was dit het enigste was hij als 4 jarig kind kende, maar hij deelde het met iederéén in de klas.
En kijk hoe groot het resultaat is geworden.

Wij weten niet wat er met de andere kinderen gebeurd is , toen ze ouder werden en zich dit nog kunnen herinneren , Misschien zijn er door Mohammed zijn kennis van toen, later wel meer Moslim geworden.

Dus broeders en zusters deel je kennis, ook als je denkt dat het niet zo belangrijk is, wij kennen de wegen van Allah niet, hoe dingen lopen in het leven van een mens .

Salaam Alaikoem , Said.