Vele jonge asielzoekers, die hier komen,
Zonder ouders, en vol vertrouwen,
Hun geloof, hebben ze mee gebracht, naar hier,
Maar nu zonder leiding, in het land, van Kaffier.
Vol overtuiging kwamen zij hier, om te leven met Allah,
Praktiserend, zoals ze gewend waren, ze waren Mashallah,
Maar sjeitan, nam ze al snel mee, naar het haramme leven,
Waar ze nu net als de kaffier, met hen zijn verweven.
Is dit het, wat je wil, kinderen van, Profeet Adam,
Als jullie ouders het wisten, hoe jullie leven in Haram,
Niets in de wereld, zouden je ouders, kunnen troosten,
Ze gaan ten onder, omdat ze hun kind hebben, verloren.
Is dit het, wat je wil, je toekomst verkwanselen,
Door drugs en alcohol, de Islaam niet meer verwarmen,
Geen Salaad, en Moskeeën meer bezoeken, in je leven,
En steeds meer, het haramme eten, tot je nemen.
Kom terug Somaliërs, Afghanen en alle anderen,
Qat en alcohol en drugs, het zijn heel grote gevaren,
Keer terug naar Allah, en ga weer, je gebeden verrichten,
Want het Paradijs, zal worden, verre vergezichten.
Door deze manier van leven, zit je steeds in de problemen,
Allah heeft je een leidraad gegeven, zoals je vroeger leefde,
De Qoraan, brengt stabiliteit in je leven, pak het weer op,
Doe je ouders, niet langer verdriet, maar kom weer tot God.