Zit in een diep dal,

Waar moet ik beginnen, waar vind ik mijn geloof,
Ben al zolang verdwaald, waar is Gods woord,
Zit in een diep dal verzonken, met al mijn woede,
Waarom kies ik voor het slechte, en niet het goede.

Zit in een diep dal, waar moet ik, opnieuw beginnen,
Mijn vrienden, zitten mij steeds maar, op mijn hielen,
Werken mij steeds verder, van mijn geloof vandaan,
Ook mijn uiterlijk, is de slechte kant, op gegaan.

Het is al heel lang geleden, dat ik heb gebeden,
Zit in zo'n diep dal, en doe steeds het verkeerde,
Hoe vind ik de rust, van weleer, weer terug,
Ben ik nog wel welkom, wie stelt mij gerust.

Alles moet ik opgeven, wat ik nu in mijn leven heb,
Al het slechte, waar ik mij aan heb gehecht,
Heb zelfs geen Qoraan meer om te lezen, voor gebed,
Alles vergeten, wanneer zet ik nou eindelijk, die zet.

Zit in een diep dal, en wil daar zo snel mogelijk uit,
Steeds zeg ik, vandaag neem ik, werkelijk het besluit,
Sjeitan zit mij nog steeds te porren, maar ik stop,
Om nog steeds langer te luisteren, tegen de wil van God.

Zat in een diep dal, maar ben er eindelijk, eruit geklommen,
Voel weer de vrede, waar mijn leven, mee was begonnen,
Mijn intense woede, die in mij heerste, is weer liefde,
Leer weer mijn gebeden, ben weer aan het verdienen.

Ik zag geen uitkomst, maar maakte, de grote stap,
Nu besef ik, hoe klein die in werkelijkheid was,
Deed ene stap naar Allah, en Allah ontving mij blij,
Heb mijn les geleerd, loop in gevolg, alleen in Zijn rij.