Nooit meer verdriet wie wil dat niet,
En toch zie je het overal in het geniep,
Oorlogen en hongersnoden en geweld,
En mijnen die al menig mensenleven heeft geteld.
Kinderen die huilen voor wat hen overkomt,
Allah biddend wanneer houdt dit eens op,
Zoveel verdriet elke dag maar weer,
Als er weer een kind is omgekomen is in het oorlog verkeer.
Moeders en vaders als die er nog zijn,
Huilen elke dag naar het venijn,
Het venijn dat de oorlog laat bloeien,
Ja, ik zou me daar veel meer mee moeten bemoeien.
Nooit meer verdriet, o Allah houdt het a.u.b. tegen,
Dat zinloze geweld in deze verdoemde wereld,
En laten we bidden voor een wereld zonder verdriet,
En dat elk kind een glimlach mag zijn voor een ieder die hij ziet.