Elke morgen, zie ik het weer,
Dat Allah ons, een nieuwe dag geeft,
Kijk naar de zonsopgang, hoe die leeft,
Die zo langzaam, over ons, heen zweeft.
Maar de dag, gaat steeds sneller, aan ons voorbij,
Het lijkt, dat de zon, steeds sneller, aan de horizon, verdwijnt,
Ook met de nachten, hetzelfde ritueel,
Is dit een teken, dat het einde van de wereld, intreed.
Over niet, al te lange tijd,
Zijn wij bij Allah, wees erop voorbereidt,
Daar zal geen zonsopgang, meer wezen,
Dus aanschouw het nu, je bent het straks vergeten.
In het Paradijs, geen zon, maan en sterren,
Geen nacht, dat zul je daar niet kennen,
Slaap, zal je daar niet, nodig hebben,
Altijd dag, en alles steeds maar weer, beminnen.
Het heldere licht, wat daar verschijnt,
Is het Nour, van Allah, dat ons verblijdt,
Zo mooi, helder en sereen verlicht,
Geen schaduw, alles is altijd en overal verlicht.
Dat is de toekomst, voor ons allemaal,
Als wij Allah, nu aanbidden, met Imaan,
Allah danken, en eerbiedigen, voor wat wij hebben,
Dan zal Allah ons het Paradijs, zeker schenken.