In het huis van Allah,

Vredig is het in het huis van, Allah,
Waar Qoraan wordt gelezen, Mashallah,
Om Allah, en hun eigen ziel te strelen,
In stilte, om zich beter te kunnen, concentreren.

Je hoort alleen, een stil gefluister, tussen de muren,
Geconcentreerd, zitten ze daar vele uren,
Alleen, met een Qoraan in hun hand,
Is hun hele lichaam, door Allah, in de ban.

Dagelijks, komen ze in het huis, van Allah,
Ze voelen zich daar thuis, door Allah bevangen,
Hun harten zijn zacht, door de hemelse vrede,
Die ze in het huis, van Allah, mogen waarnemen.

Huilend lezen ze, over Gods woord,
Wat hen zo fascineert, o zo mooi,
Tranen van ontroering, loopt over hun wang,
Ja, ze zijn ook Godvrezend, en heel bang.

Maar in het huis van Allah, zien ze ook het geluk,
En voelen zij zich verbonden, met Allah, dat kan niet stuk,
Hun harten zijn zacht, en zitten vol van imaan,
Noer straalt uit hun gezicht, je raakt er van ontdaan.

In het huis van Allah, voelen ze zich thuis,
En smeken Allah, zonder geluid,
Dat ze na hun sterven, vrede in het graf, mogen kennen,
En dat ze, het schone Paradijs, mogen verwerven.