Rust,

De stilte van de nacht was om me heen,
Keek op mijn horloge onderweg naar de moskee,
In mijn gedachten hoorde ik de azaan,
Ik was er bijna, ik kom er aan.

In de moskee, had ik alles om me heen vergeten,
Deed het Ischa gebed alleen voor mijn Heer,
De rust die er toen neder straalde,
Was van Allah, die over mij waakte.

Ik wandelde weer naar huis,
Hoorde alleen het geruis,
Van de stilte om mij heen,
Allah was bij mij, verder geen.

Het was één en al rust om me heen,
In het maanlicht dat rustig scheen,
De sterren hemel was een pracht,
In deze bijzondere nacht.