De eenzaamste plek op aarde, is een hart zonder liefde,

De eenzaamste plek op aarde, is een hart zonder liefde,
Koud en eenzaam, niet instaat zijn, te genieten,
Van alles wat Allah voor hen heeft geschapen,
En niet toelaat Zijn liefde, die hem kan doen ontwaken.

Moeilijk is zijn bestaan alleen,
Geen vrienden heeft hij om zich heen,
Hij heeft geen gevoel in zijn hart,
Eenzaam lijden, in diepe smart.

Zelfs een lach doet hem zeer,
Hij vraagt zich af waarom ik leef,
Zou hij maar een keer Allah toe laten in zijn leven,
Dan zou de hele wereld voor hem gaan leven.

Vele mensen gaan zo door het leven,
Kunnen geen liefde ontvangen en nemen,
Eenzaam en verlaten is hun bestaan,
Er is zelfs geen liefde voor een traan.

Dat wij allen voor deze mensen mogen bidden,
Zodat zij ook de liefde van Allah zullen beminnen,
Dat hun harten weer mogen gaan bloeien,
En dat ze weer zin krijgen om een ander te groeten.

.