Oorlogen,

Zoveel oorlogen in de wereld van vandaag,
En is dat nu echt nodig, dat is de vraag,
Zoveel zinloos geweld, in alle continenten,
Doden, iedereen, onschuldige mensen.

Moslims tegen moslims, is uit den boze,
Zoveel zinloze, laffe moorden,
In Afghanistan zegt, de Taliban,
In naam van Allah, kijk eens wat ik kan.

Somalië, ook zo’n land van verval,
Al tientallen jaren, is dat aan de gang,
Mannen, vrouwen, kinderen, niemand wordt ontzien,
Huilend, sterven ze, van zoveel verdriet.

En dan de Koerdische mensen, niet vergeten,
Zij leven ook in barre omstandigheden,
Komen op voor hun rechten, voor een eigen land,
Maar worden van alle kanten, verbant.

En dan die miljoenen vluchtelingen op aard,
Die vluchten, voor dat verschrikkelijke geweld, en haat,
Niet weten hoe het met hun, achtergebleven familie gaat,
Ja, dat weegt als een last, die niet verjaart.

Broeders en zusters, als we lezen dit gedicht,
Kniel dan neer, en bid en bid,
Voor al die arme lieve mensen,
Die eigenlijk alleen maar vrede wensen.

.