In mijn herinnering hoor ik nog die mooie verhalen,
Van vroeger als kind, ik was soms heel ontdaan,
Ze kwamen uit een boekje weet ik nog wel,
Mijn moeder vertelde het mij, ik was heel blij,
Dat waren voor mij de mooiste beginselen van de islaam,
Daar heb ik later nog vaak bij stil gestaan,
En heeft bij mij nog vaak als voorbeeld gediend,
Ook nu nog herinner ik het mij als iets heel geliefds.
Ik koester het als een herinnering in mijn hart,
Zit daar in een kamertje en wacht geduldig af,
Iedere keer als ik het even nodig heb in mijn leven,
Open ik het deurtje en voel de vreugde weer heel even.
Wat was dat toch een fijne onbezorgde tijd,
Waar ik nu mijn eigen kinderen mee verblijdt,
Allah zal ook bij hen die liefde in hun hartje plaatsen,
Wat ze later als herinnering weer naar boven kunnen halen.