Op wie kunnen we in dit leven nog vertrouwen,
Iedereen is druk, met zijn eigen leven op te bouwen,
Ja, we zeggen, we zijn moslims met elkaar,
Maar geven alleen om doenja, een groot gevaar.
Steeds meer heeft doenja ons in de macht,
Maar we weten toch, nog van die Goddelijke kracht,
Allah, die altijd in ons hartje wacht,
Tot jij zegt, spijt mij Allah, soms heel zacht.
Ja, Allah is onze hoop, wij kunnen Hem alles vragen,
Ook als we het druk hebben, even tijd vrij maken,
Hij is de schepper, van hemel en aarde,
Dus laten wij in alle twee, waarde maken.
Allah is onze hoop, in deze gejaagde jaren,
Alleen Hij kan ons leiden, en ons naar het paradijs dragen,
Als wij dat willen, dan is Allah bereidt,
En wacht ons waarlijk, het gezegende paradijs.