Als moslim ben je geboren,
En in je jeugd opgegroeid met Allah's woorden,
Door oorlog werd alles verstoord,
Alle mooie woorden van Allah, weg gegooid.
Families treuren elke dag,
Om hun geliefden, het is een hard gelach,
Zoveel dood en verderf binnen het gezin,
Allah zijn ze vergeten, ze zijn blind.
Overal in de wereld, trekken ze naar toe,
Nog verder de ondergang tegemoet,
Laten zich leiden door sjeitan alleen,
Niet meer denken aan wat ze hebben geleerd.
Het geluk zullen ze zo nooit vinden,
Ik zie het om mij heen, ze waaien in alle winden,
Zouden ze nog maar een keer willen luisteren,
En Allah's woord in hun hart laten fluisteren.
Het is nooit te laat, mijn goede vriend,
Allah is er voor je, als je het wilt zien,
Hij vergeeft zelfs je zonden van weleer,
Dus kom, omarm Allah en bekeer.
Wij worden vaak op de proef gesteld,
En soms gaan wij dwalen, Allah ziet het wel,
Maar wij moeten volharden in ons geloof,
Allah helpt ons, ook in diepe nood.
Je gaat Allah dan ook meer waarderen,
Je weet niet waarom dingen zo gaan in het leven,
Maar Allah weet, waar Hij ons voor beschermd,
Ja weet, dat Hij zich ook over ons ontfermd.